Rojda Aydin

 

ŞIRNEX - Yew dayîkê ke bê domane xo kewena Roja Dayîkan, dayîka Cemîle Çagirga ke wextê qedexeyê tebervejîyayîşê kuçeyan ê Cizîrî de ameye qetilkerdene, Emîne Çagirga ya. Emîne dîyar kerde ke aye dimayê cemîle qet roja dayîkan pîroz nêkerda û vat ke a roje seba ci bê mana ya.

 

Dayîkanê Kurdan seke her serre emsar zî Roja Dayîkan bi xemgînî, la bi têkoşînêko pîl pêşwazî kenê. Xeylêk dayîkê ke domanê înan ameyê qetilkerdene, a roje serê goristanan yan zî bi tena sereyê xo derbaz kenê. Dayîkê Kurdistanijan emsar zî bi hesretê domananê xo Roja Dayîkan bi zerrîşikte pêşwazî kenê. Yew nê dayîkan ra zî dayîka Cemîle Çagirga, Emîne Çagirga ya. Emîne Çagirga ke 7ê êlule de kênaya ci Cemîle verê berê keyeyî de ameye qetilkerdene û 11 rojan cenazeya aye dolaba qeşayî de pawit, bi wesîleyê roja dayîkan reyke bîn xemhînê xo arde ziwan.

 

92 de kênaya ci Fatma ameye qetilkerdene

 

Emîne arde ziwan ke Cemîle domanaya ci diyîn a ke ameya qetilkerdene û vat ke serra 1992 de zî wextê hedîseyê Cizîrî de  kênaya ci 7 serrî Fatma, vistewrî û vistewreyê aye zî mîyan de pêroyî 7 kesê keyeyê ci ameyê qetilkerdene. Emîne wina vat: “Serranê 90an de hukmatî qoricitî bi ma kerdib ferz û seba ke ma qebûl nêkerd ma koçber bî. Ma o wext şî Bazîdê Agirî û uca de serrêke ma mendî. Uca de merdimê ma bî, keye dayî ma û ma uca de mendî. Mêrdeyê mi o wext şi Iraq. Dimayê serrêke ma reyna agêrayî Cizîr. Serdemê hedîseyê Cizîrî yê serra 1992 de bomba eştî keyeyê ma. Netîce de kênaya mi 7 serrî Fatma û 6 kesê bîn keyeyê mi ra cuya xo vindî kerdî. Ez zî birîndar bibîya. Ma kesê ke birîndarê wedarnayî nêweşxaneyêke ê Amedî. La kênaya mi Fatma verêke mi de cuya xo vindî kerde.”

 

Di domanê ci zî verêke ci de cuya xo vindî kerdê

 

Emîne, arde vîr ke kênaya ci 10 serrî Cemîle zî qedexeyê tebervejîyayîşê kuçeyan ê Cizîrî de verika ci de cuya xo vindî kerda û bi hesirê çimanê xo wina qalî kerde: “Qedexeyê tebervejîyayîşê kuçeyan ê yewin 9 rojî dewam kerd. Ma 9 rojan keyeyê xo ra nêvejîyayî. La Cemîle vejîyabî verê berê û verê berê keyeyî de niştebî ro. Ez zerre de bîya. Reyke de vengê teqnayîşî ame. Mi veng da û mi vat, Cemîle. La veng ci ra nêvejîya. Dima ra ez vazdaya verê berî û mi kênaya xo kerd verike xo. Kênaya mi tena mabêne de bi tena vatêne ‘dayê.’ Kêna mi verêke mi de cuya xo vindî kerd. Her di domanê mi zî verika mi de cuya xo vindî kerdî.”

 

Dimayê Cemîleye çar serrî...

 

Emîne, dîyar kerde ke serê qetilkerdişê Cemîle ra 4 serrî derbaz bîyo û 4 serrî yo roja dayîkan seba ci rojêke sîya ya û vat: “Wexto ke roja dayîkan ameyne kêna mi Cemîle tena roja dayîkan ê mi ney, roja heme dayîkan pîroz kerdêne. Seba roja dayîkan kêna mi şekir û şîrînayî vila kerdêne. Roja dayîkan seba ci seke roşanêke derbaz bîne. La dimayê ke kênaya mi ameye qetilkerdene, ma rojê dayîkan pîroz nêkenê. Ez roja dayîkan de yan şina serê gorê kênaya xo yan zî keye de bi xemgînî a roje pêşwazî kena. Xêrcê Cemîle roja dayîkan seba mi nîna tu mana. Ez qetî Cemîle xo vîr ra nêkena û nêeşkena xo vîr ra bikerî zî. Ez kenga roşî û wirzî kênaya mi yena mi vîr. Domanê mi bi hawayêko bêhuqûqî û bê ehlaqî ameyî qetilkerdene. Eynî wextî de tena ez ney, zerrîya xeylek dayîkan seke mi bi dej a. Labelê ma qetî fek xoverdayîşê xo ra vera nêdanê û ma do vera nêdê zî. Ma do têkoşînê xo dewam bikerê.”

 

‘Bi serran o bi tena waştişê ma azadî yo’

 

Emîne, tewr peynî Roja Dayîkan, dayîkê têkoşer pîroz kerd û wina peynîya qalîkerdişê xo ard: “Seba ma dayîkan na roje zaf zehmet a. Seba ke bê domananê ma derbaz beno. Ez veng dana ke heme dayîkî dayîkî dest bidê destê yewbînan û waştişê azadî bikerê. Seba domananê xo ganî ma azadî bikerê xo dest. Tena waştişê mi azadî yo.”