AMED - Z.B, 12 serrîya xo de bi zor ameye zewicnayene û xeyalê aye bêpar mendî. Dayîka 2 domanan Z., dîyar kerd ke ganî cinî qetî hêz û bawerîya xo vinî nêkerê û va: “Domanîya mi, mi ra girewtî û ez qetî keyeyê xo efû nêkena. Ez hewl dana ke domanê mi eynî çî nêciwîyê. Gama ke cinî xo ra bi bawer ba eşkena her çî bikera.”

 

Zewacê emrê qijî de hema zî problemêk pîl o û nîno çareserkerdene. Bi zewicnayîşê domanan dir rayîrê hêrişê cinsî akenê. Domanî, domanîye xo de benê dayîk û baro tewr giran danê serê milê domanan. Herême de bihezaran cinî hema qijîya xo de benê dayîk û temamê cuya xo de bi her tewir şîdetî dir rî bi rî manenê. Înan ra yew zî Z.B (21) ya. Z. 12 serrîya xo de bi zor ameye zewicnayene. Z.B cuya xo ajansê ma rê qalî kerd.

 

‘Domanê mi mi ra ameyî girewtene’

 

Z. B. destpêkê qiseykerdişê xo de bale ant serê emrê xo yê zewicnayîşî û va: "Mi wendiş ra zaf hes kerdêne û xeyalê mi estbî ke bibî wayîrê mesleg. La gama ke ez 12 serrî bîya mi mektebe ra girewtî. Bapîrê mi bi zor da lajê xalê mi. Semedo ke ez domane bîya mi fam nêkerd, mi va qey kay o. Mi reyna waşt ez şora mektebî la nêverdayî. Mi lajê xalê xo seke birayê xo hesab kerdêne. Seba ke o zî hema 23 serre bi. Ez zaf berbîya û tersabîya la bi zor mi zewicnayî.”

 

‘Ez sey qurban ameya weçînayene’

 

Z. va wexto ke zewicyaya embazê aye kayî kay kerdê û va: “Embazê mi teber de kayî kay kerdêns. La ez emrê xo yê 16 serrî de bîya dayîk. Mi rê sey xeyal ameyîne, mi bawerî bi rewşa xo nêardêne. Dima ra mi pî û bapîrê xo ra pers kerd, çira mi rê wina kerdî? Çira ez emrê qij de bîya dayîk? Ez keye de sey qurban ameya weçînayene. Ez înan efû nêkena. Nêeşkena efû bikerî. Pêro tehmê çîyan mi ra girewtî. Mi emrê xo yê domanî de senîn domanan wey bikerdêne.”

 

‘Bi merg mi tehdîd kerdî’

 

Z. dîyar kerd ke çend rey waşta ke xo bikişo û va: “Bi no hawayî ma serrê xo derbaz kerdî û 2 domanî mi ameyî dinya. Dimayê 8 serrî tedayê mêrdeyê mi dest pêkerd. Xeylê heqaret bi mi kerd. Teda û zordarî her ke şîne zêde bîne. Mi nê çîyan tesdîq nêkerdêne û coka mi waşt peynîya cuya xo bîyara. 5 rojî ez qoma de menda. Dimayê serebûtî ameya verê keyeyê xo seba ke mi bihewênê. Keyeyê mi paştdayîş da mi. Mi waşt dewaya veradayîşî abikerî. Keyeyê mêrdeyê mi tehdîd kerdî û hema zî kenê. Serê wayanê mi de zî tehdîdî yenê kerdene û çend rey zî mi tehdîd kerdî.”

 

‘Nika wazena mektebe biqedînî û bibî wayîrê karî’

 

Z. qiseykerdişê xo de bale ant ser nêzdîbîyayîşê keyeyî û va: “Keyeyî vatêne o mêrdeyê to yo, eşkeno to ra hes bikero bido to ro zî. Bi no hawa şîdet serê mi de meşrû kerdêne. Ganî tu cinî nêzdîbîyayîşêk winasî qebûl nêkera. Nika hewl dana ke wendişê xo biqedînî û bîbî wayîrê karî. Seba domananê xo ez wazena ameyoxêk baş awan bikera. Nêwazena domanê mi zî sey mi bê. Domanîya mi zerrîya mi de mende û nêciwîyaya la do domanê mi nê çî nêvînê.”

 

‘Wa cinî hêzê xo rê haydar bê’

 

Z. tewr peyîn wina veng da: “Eke cinî xo ra bawer bê eşkenê her çî bikerê. Ez zaf tersaya û ez fikrîyena gelo ez o hetê kam ra bêrî kiştene. La mi hêz û bawerîya xo vinî nêkerd. Sereyê xo nêtewêna û hemverê fehmî vejîyaya. Ez nêtersena. Hêzêk taybet seba camêrdan çin o. O hêz cinî dana. Ez pey heqê xo ya. Ez o pêwa nê çîyan bi têkoşînê xo serkewte biba.”