No reya yewin nêyo ke embazêke mîyanê ma ra bar kerda û reya peyîn zî nêyo. Na herre her tim binê hêrişê wehşetî de, binê destê lêşinna de ya. Na herre û kesê ser de yê xeylêk kiştîş, merdiş, qetlîam û gonî dîya. La de vajê na herre key serê xo tewênaya?

 

Zerya Mêrdîn

 

Embaza Denîze, tûta herra pîroz... Do her wext bi rîgeş û zerrîweşîya xo hêz dayîne ma. Huyayîşê aye bi qasî azadîye weşik bi. Huyayîşê aye hemverê zaliman cewabêk pîl bi. Huyayîşê aye tersê zaliman bi ke huyyaîşê ci bi destê înan ame qetilkerdene.

 

Ma do her wext bi rîgeşîya aye bîyarê vîr. Senîn ke rîyê Denîze her wext bi huyayîş bi, ma do zî bi huyê û qet û qet nêbermê. Ma qet şînê aye nêkenê. Ma baş zanê ke dayîka ci zî vat; "Denîzêke şêro do hezar Denîze bêrê."

 

Ma qetî sere nêtewênenê

 

Belê...No reya yewin nêyo ke embazêke mîyanê ma ra bar kerda û reya peyîn zî nêyo. Na herre û kesê ke ser de ciwîyenê xeylêk kiştiş, merdiş, qetlîam û gonî dîyê. La ka vajê na herre key sereyê xo tewênaya?

 

Bi serran o kurdî yenê qetilkerdene, kiştiş, destbendkerdiş, tepiştiş, îşkencekerdiş, tehdîtkerdiş û yenê remnayîş. Sewbîna herra înan rê desteştiş yeno kerdene... La bi serran o ke Kurdî hemverê nê zulmî xo ver danê, sere wedarnenê û têkoşîn kenê. Ganî êdî baş bêro zanayene; ma şarêkê winasî yê çend hêrişê ma bikerê, qetil bikerê, bikerê zîndanan, herra ma çend talan û wêran bikerê, çend bêra veşnayene zî ma do hemverê nê wehşetî tewr xurt benê. Ma tu wext sere nêtewênenê.

 

Denîze tûta na herre ya û qet nêna xovîrrakerdene. Wa estareyî hemrayê ci bê. Şehîdî Nêmirenê.