MUŞ - Tüm dünyada ötekileştirilmiş bir toplum olan Çingeneler, Muş ovalarında çadırlarda zorlu bir yaşam mücadelesi veriyor. Çocuklarına süt alacak paraları bile olmayan kadınlar, “Çatısı olan sıcak bir evimiz, çocuklarımızın geleceğini gördüğümüz, bir yurdumuz olsun istiyoruz” dedi. 

 

Muş ve Malazgirt çıkışında çadırlar kurarak zor koşullarda yaşam mücadelesi veren Çingeneler, karpuz ya da şeker pancarı toplayarak geçimini sağlamaya çalışıyor. 

 

'Çadırların içinde bir ömür yaşanır mı?’ 

 

Ayşen Altundağ, bütün zorluklara rağmen çocuklarıyla mücadele ettiklerini belirterek, “Biz Siverek’ten geliyoruz. Her bahar mecburiyetten dolayı Malazgirt’e geliyoruz. Yazın ihtiyaç olan tarlalara giderek, şeker pancarı toplayarak geçimimizi sağlıyoruz. Bizim bu göçebe hayatı yaşamaktan başka bir seçeneğimiz yok. Benim 8 tane çocuğum var. Buranın hava koşulları elverişli değil. Gece gündüz yağmur yağıyor. Yağmurdan kaynaklı geceleri uyuyamıyor ve yemek yapamıyoruz. Sabaha kadar yağmurun durmasını bekliyoruz. Hava güneşli olduğunda çocuklarımızla eğer tarla sahibinin ihtiyacı varsa tarlaya gidip şeker pancarı topluyoruz. Geçimimizi çoğu zaman böyle sağlıyoruz. Bu yaşıma geldim geleli hep zorluk gördüm ve göçebe yaşadım. Buranın coğrafyası da doğası da çok güzel ama bir insan çadırların içinde bir ömür yaşayarak mücadele edebilir mi?" diye sordu.

 

'Yokluktan var ediyoruz'

 

Çocuk yaşta evlendirilen ve daha 19 yaşında olmasına rağmen 3 çocuğu olan Zaman Saraç da, Batman’dan gelmiş Malazgirt’e. 3 aydır burada olan Zaman, gününü şöyle anlatıyor: “Her sabah erkenden kalkıyorum ve yaşamı yokluktan var etmeye çalışıyorum. Giyeceğimiz elbiselerden tut yediğimiz yemeğe kadar her şeyimiz hava durumuna bağlı. Yağmurun yağışı hayatımızı çok olumsuz etkiliyor. Bazen gök yırtılırcasına yağmur yağıyor ve çadırlarda kalmakta zorluk çekiyoruz. Çocuklarımız hastalanıyor. Her gün hastane yollarındayız. Bu imkânsızlıklar çocuklarımızı kötü etkiliyor. Bahar aylarında gelir kavun, karpuz vs. ekeriz. Eğer olursa geçimimizi onları satarak geçindiririz. O da şansımıza kalmış bir şey. Çatısı olan sıcak bir evimiz olsun istiyoruz. Çocuklarımızın geleceğini gördüğümüz, bir yurdumuz olsun istiyoruz."

 

'Çocuğuma süt alacak param yok'

 

Ayşe Yüce ise, her şeye rağmen yaşam mücadelesi verdiklerini vurguluyor. Batman'da iş bulamadıkları için buraya geldiklerini anlatan Ayşe, “Oğluma süt alacak param yok. Çoğu zaman çocuklarımızın aç kaldığı oluyor. Her gün bir şeylere zam geliyor. Yağmurdan kaynaklı çadırlarımız damlıyor ve elbiselerimiz, yataklarımız sırılsıklam oluyor. Duyarlı olan insanların sesimizi duymasını istiyorum. Çünkü biz burada zorluklara karşı bir mücadele veriyoruz" ifadelerini kullandı.